Το άνοιγμα μιας παρτίδας τελείωσε. Οι ίπποι κι οι αξιωματικοί αναπτύχθηκαν, το κέντρο είναι κάτω από τον έλεγχό σας και το ροκέ πραγματαποιήθηκε. Ας υποθέσουμε ότι καταφέρατε να μην κινήσετε πιόνια των πτερύγων και, γενικά, δεν υπήρχαν προφανή χοντρά λάθη. Αυτά που είπαμε πιο πριν για το άνοιγμα δεν πήγαν χαμένα.

 

Γιατί όμως τώρα αρχίζει το χέρι του αρχάριου σκακιστή να κινεί τα κομμάτια με αβεβαιότητα, γιατί υπάρχει τόση ανασφάλεια στα μάτια του, γιατί δεν έχουν συνέπεια οι κινήσεις του? Αποδεικνύεται ότι χρειάζονται οδηγίες και για το παιχνίδι στο μέσο της παρτίδας. Και το μέσο έχει τους νόμους του: είναι το πιο πολύπλοκο μέρος της σκακιστικής παρτίδας, αλλά, γι’αυτό, και το πιο ενδιαφέρον. Θα δούμε περισσότερα γι’αυτό το θέμα παρακάτω. Για την ώρα αρκεί να εντυπωθεί στο μυαλό σας ο θεμελιώδης κανόνας: στο μέσο της παρτίδας είναι απαραίτητο ένα ΣΧΕΔΙΟ. Η εκλογή του σχεδίου αυτού θα εξαρτηθεί από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της θέσης.

Αν ο βασιλιάς του αντίπαλου δεν έκανε ακόμη το ροκέ του, και τα κομμάτια του είναι ασυντόνιστα ή στρέφουν τα πυρά τους ενάντια στα δικά τους πιόνια, τότε είναι κατάλληλη η στιγμή για μια ενεργητική επίθεση κατά του αντίπαλου βασιλιά. Να θυμάστε όμως πάντα: δεν είναι σωστό να επιτίθεστε μ’ένα κομμάτι μόνο - καλύτερα είναι να επιτίθεστε στον εχθρό με κάθε δυνατό μέσο.

 

Τι θα γίνει όμως αν κι ο αντίπαλος δεν έκανε κάποιο λάθος στο άνοιγμα και, όπως κι εσείς, έκρυψε σίγουρα το βασιλιά του κάνοντας ροκέ; Τότε θα πρέπει να αφιερώσετε την προσοχή σας στη βελτίωση της θέσης των κομματιών σας, θα πρέπει να τα φέρετε ακόμη πιο κοντά στο κέντρο και να τοποθετήσετε τους πύργους σε ανοιχτές (ή ημι-ανοιχτές) κάθετες. Μετά θα επιλέξετε σαν θύμα και θα κυνηγήσετε ένα κακοτοποθετημένο κομμάτι ή πιόνι. Μην ξεχνάτε όμως τον αντίπαλό σας. Προσπαθήστε να μαντέψετε τα σχέδιά του κι εμποδίστε τα!